Schoonmakers die in privé-huizen werken ontmoeten hun werkgevers zelden. Meestal ze je ze slechts in het begin, het moment dat je met elkaar onderhandelt, over de hoogte van het salaris dat ze je gaan betalen, hoe veel uren je voor ze gaat werken, welke dagen. Als je eenmaal voor hen werkt laten ze meestal een briefje liggen op tafel met de opdracht om dit of dat schoon te maken, hier of daarop te letten tijdens het werk. Ook als ik antwoord op hun vragen laat ik dit weten via briefjes waarop ik hen vertel wat ik precies gedaan heb, wat voor een schoonmaakmiddelen ik nodig heb, etc. Sommige werkgevers hebben zelfs een schrift waarin je elke werkdag precies kan naslaan. Ik heb eens drie jaren lang gewerkt voor een familie waar zo een schrift was. Ze kon de schoonmakergeschiedenis van deze familie lezen, waarover zij gepraat hadden met hun schoonmakers gedurende de laatste jaren. Maar andere laten gewoon een klein briefje voor je liggen met teksten als; we waarderen het zeer dat je dit voorwerp voor ons hebt teruggevonden. Maar meestal schrijven ze; we vinden dat je het huis prachtig het schoongemaakt, het is heel erg fijn dat we je op elke moment kunnen opbellen als we dringende vragen hebben. Het is gewoon een stukje papier maar het betekent veel voor me. Sommige werkgevers vragen me de briefjes gewoon weg te gooien. Maar eigenlijk zijn deze briefjes heel belangrijk. Ik voel dat door hun korte briefjes en de complimenten dat ze mijn werk waarderen, dat ik van belang ben.