Ik had nachtdienst en was aan het werken in een trein in Heerlen. We hadden een beetje haast en ik maakte de prullenmand van de WC leeg toen ik zag een spuit zag liggen. Ik pak hem maar op hetzelfde moment zag ik nog een andere spuit liggen en pakte hem te snel op. Ik heb het plastic omhulsel van de naald vastgepakt en ik had niet gezien dat de naald uit de omhulsel stak. Het gevolg was dat ik mijn vinger stak in de naald.
Ik ben meteen naar het ziekenhuis in Heerlen geweest maar die waren niet echt hulpvol. Ze hebben de spuit weggegooid en gezegd: "Ga morgen gewoon naar je huisarts." Dat heb ik gedaan en die heeft me meteen doorgestuurd naar AZM. Daar aangekomen hebben de doktoren me verteld dat ze die spuit hadden moeten bewaren om te kunnen testen. Omdat het in Heerlen was gebeurd is er hele grote kans dat, een grotere kans dat ik iets had. Of een hele kleine kans, maar toch een kans op HIV of Hepatitis C. Dus ik heb direct HIV remmers gekregen, deze heb ik een maand moeten slikken. En natuurlijk heb ik het advies gekregen om condooms te gebruiken, op te letten met speeksel, met bloed en dat soort dingen. En dit alles moest ik zes maanden doen, een maand HIV remmers en zes maanden elke maand een controle.
Ik moest eigenlijk elke maand naar een AIDS kliniek. Daar zaten zieke mensen, een vrouw uit Afrika die zwanger was. Dat vond ik heel erg aangrijpend, want ze zat er niet voor niets. Er was een homokoppel waarvan er eentje duidelijk heel ziek was. Dat was niet leuk. En ik zat daar met niets, want ik had niets en toch voelde ik me heel erg zielig. Het heeft me heel zwaar aangegrepen.
Na een maand moest ik weer naar mijn werk toe gaan. Maar mijn ARBO arts wilde me alleen naar mijn werk laten gaan als ik eerst een gesprek met hem had gehad. Dat was een week na het uitwerken van mijn HIV-remmers, dus ik moest nog een week langer thuis zitten. Ik heb toen een telefoontje gekregen van mijn baas en hij vertelde me: "Jij hebt nu geen medicijnen meer, je zou moeten kunnen werken". We hebben toen die ARBO arts gebeld en hij vertelde me: "Als jij je nu goed voelt en geen bezwaar hebt kan je wel weer gaan werken." Het was een hele grote drempel voor me om terug naar mijn werk te gaan, ik wou eigenlijk helemaal niet terug maar ik wist dat dat niet kon. Dus ik zei: "Ja, dan begin ik een week eerder werken maar wel met een paar voorwaarden." Mijn eerste voorwaarde was, ik werk voorlopig niet meer in Heerlen. Er liepen toen heel veel junkies rond op het station en ik wilde die confrontatie niet aan, ik wou hen niet zien. Ik wou beginnen met nachtdienst, met mijn eigen ploeg en niet op dagdienst met een andere ploeg. En ik wou de hele dag vrij hebben om op controle te kunnen gaan, bij de ARBO arts langs te kunnen gaan. En omdat die hele geschiedenis met die spuit me niet in de koude kleren was gaan zitten wilde de hele dag hebben om het te kunnen verwerken. Dat was geen probleem, werd mij verteld. Later bleek dit toch een probleem.