Een maand nadat ik me in een spuit had geprikt ging ik weer werken, met mijn eigen ploeg. Ik werd heel goed opgevangen door mijn collega's. En het was best leuk, tot die ene vrijdag. Want vrijdag zag ik dat ik ingeroosterd was voor de maandag, terwijl ik die dag vrij had. Ik ging direct naar mijn leidinggevende, maar hij was niet aanwezig. Mijn echte leidinggevende had vrij en de vervanger had dagdienst en moest een paar uur werken tijdens de nachtdienst. Ik ben naar hem toegegaan en heb gezegd: "Luister ik heb de komende maandag vrij. Het persoon die het rooster maakt zou dat moeten weten." "Hoezo heb je vrij," vroeg hij mij. "Ik moet naar de ARBO arts toe om een gesprek te hebben over het ongeluk met de spuit," antwoordde ik. "Maar je krijgt twee uur vrij. Dat staat ik de CAO, twee uur voor arts bezoek." "Nee dat is iets anders, ik heb dat afgesproken met de chef." "Daar heb ik niets mee te maken, je krijgt gewoon twee uur voor de arts". "Nee", herhaalde ik, "ik heb de hele dag vrij". Hij begon ruzie met me te maken en toen heb ik gezegd: "Je doet wat je wilt, je schrijft maar op wat je op wilt schrijven, maar ik kom maandag niet." Hij was heel erg kwaad en ik heb hem de hele dag, de hele nacht niet gezien. Toen wij klaar waren met de pauze was hij er niet meer maar er was wel een brief voor mij met een opdracht. En de opdracht was veel te veel werk. We hadden toen geen mobiele telefoons en ik kon het PCL van het station niet opbellen. Dus ik zeg tegen mijn collega: "Wat moeten we nu doen? Ons kapot werken voor die man?" Dus we zijn naar de trein gegaan en door een geluk bij een ongeluk was het een trein die we dezelfde week al helemaal gereinigd hadden. Het was dus een makkie, we hebben een beetje gedweild, gekeken of alles schoon was en vervolgens zijn we vroeger naar huis gegaan.
De maandag erop heb ik mijn leidinggevende opgebeld en gezegd dat ik het niet netjes vond hoe zijn vervanger gereageerd had. Maar ik heb hem wel een hand boven zijn hoofd gehouden en gezegd dat hij niet wist dat ik nooit ziek ben. Ik herhaalde dat ik het niet netjes vond, dat ik een week eerder weer met werken begonnen was om daarna op die manier behandeld te worden.
Daarbij werkte ik als voorman en ze hadden een paar mensen aangenomen die het, hoe zal ik het zeggen, niet zo leuk vonden om te werken. Ze liepen gewoon wat rond en ik moest proberen het werk af te maken. Ik had gedurende die tijd steeds problemen met deze mensen en ik kreeg altijd diezelfde lastige mensen om mee te werken. Tot op een dag een van die lastige mannen me uit stond te lachen. Ik kon er toen niet meer tegen en gelukkig stond die man een paar meter van me weg anders waren we alle twee ontslagen. Tenminste ik was ontslagen en hij was in het ziekenhuis terecht gekomen, zo kwaad was ik. Ik liep naar hem toe, maar ik heb hem niet geslagen. Ik heb hem vastgepakt bij zijn T-shirt en heb hem door de loods gesleept tot in het kantoor en letterlijk hem op het bureau neergezet en gezegd: "Die klootzak hoef ik niet meer." De dag erna heb ik me ziek gemeld en ben een paar maanden ziek gebleven.