Toen wij na de staking terugkwamen naar ons werk werd iedereen verplaatst. Ze proberen alle groepjes uit elkaar te halen. Twee werd naar Leidschendam gestuurd anderen weer naar andere werkplaatsen waar de vakbond minder goed georganiseerd was. Iedereen die gestaakt had probeerden ze over te plaatsen. Degene die niet gestaakt had kon gewoon op dezelfde plek blijven werken. Toen zijn we naar het kantoor van het schoonmaakbedrijf gegaan om met hen te praten. Ze zeiden dat er minder werk was en meer van dat soort argumenten. Maar we wisten heel goed dat dit smoesjes waren en dat de werkelijke reden om iedereen over te plaatsen een andere was.
Op zich is natuurlijk een verplaatsing geen probleem, werk is werk en maar de nieuwe ploegleider is geeft meestal veel werk aan je. Over het algemeen krijgen de stakers meer en zwaardere opdrachten dan de niet stakers, die krijgen altijd de makkelijkste taken.
Maar er was een ernstig probleem. Een van onze collega's was een uitzendkracht. Hij werkte ruim een jaar met ons samen. Tijdens de staking was hij solidair met ons en heeft ook gestaakt. Drie maanden na de staking liep zijn contract af en dit contract werd niet verlengt. Er is geen werk meer voor jou kreeg hij te horen. Hij is vijftig jaar oud en staat nu op straat. Hij heeft sindsdien geen nieuw werk meer gekregen via het uitzendbureau. Maar waarom komen er nog steeds nieuwe mensen via hetzelfde uitzendbureau? De vakbond kon hem niet helpen. Het is een oude man en kan echt nergens meer werk krijgen. Ze hebben hem gewoon gestraft omdat hij gestaakt heeft.