Ik werkte in het huis van een rechter. Tot drie geleden heb ik daar gewerkt, ik ben daar gestopt met werken omdat ik hoogzwanger was en ging bevallen. Eens waren zij op vakantie geweest en toen ze terugkwamen was ik toevallig aan het werk in hun huis. De vrouw had een armband voor mij meegenomen uit Marokko. Ik was totaal verbaasd toen ze hem aan mij gaf en ik bedankte haar uitvoerig. Het was geen dure armband, meer een souvenir, maar ik waardeerde haar cadeau heel erg. Ik werk inmiddels al een tijdje niet meer voor hen maar nog steeds heb ik deze armband. Er zijn inmiddels wel wat stenen verdwenen aangezien mij dochter een keertje met de armband is gaan spelen. Toch koester ik de overgebleven stenen door de herinnering die er in bewaard ligt.